Kiedy w Polsce najlepsze konie rocznika rywalizowały w siedemdziesiątym piątym Derby na Służewcu, u naszych zachodnich sąsiadów rozegrano w Hamburgu 150. edycję Deutsches Derby (G1) dla trzyletnich ogierów i klaczy na dystansie 1 mili i 4 furlongów.
W prestiżowej gonitwie spotkało się piętnaście wierzchowców - czternaście hodowli niemieckiej i jeden francuskiej.
Walka na prostej finiszowej do ostatnich metrów rozgrywała się między faworytami: ogierem Laccario (GER) i Django Freeman (GER), z której zwycięsko wyszedł ten pierwszy, pokonując rywala o 1 1/4 długości. Trzeci ze stratą 2 1/2 długości do zwycięzcy dobiegł Accon (GER), a czwarty Quest Moon (GER), tracąc do Accona długość szyi.
Proponujemy obejrzenie całej gonitwy:
Derbista Laccario (GER), urodzony 26 marca 2016 roku, legitymuje się dobrym światowym rodowodem. Ze strony ojca można w nim znaleźć takie sławy jak Surumu, Acatenango, czy też jego wybitnego syna - Lando, będącego dziadkiem Laccario. Ojcem derbisty jest Scalo (GB), ogier ur. w 2007 roku po Lando od Sky Dancing po Exit Nowhere.
Scalo starował 14 razy, z czego sześciokrotnie wygrał, dwukrotnie był drugi i raz trzeci. Jako trzylatek triumfował w Preis von Europa (Ger-G1) na dystansie 2400m, Prix Guillaume d'Ornano (Fr-G2) na dystansie 2000m, Fruhjahrspreis des Bankhauses Metzler (Ger-G3) na dystansie 2000m oraz Bavarian Classic (Ger-G3) na dystansie 2000m. W 2010 roku zdobył tytuł niemieckiego Konia Roku. Po karierze trzyletniej występował na torze jeszcze dwa lata, wygrywając Gerling-Preis (Ger-G2) na dystansie 2400m i zajmując drugą lokatę w Gran Premio Di Milano (Ity-G1) na dystansie 2400m. W 2013 roku został reproduktorem, kryjąc w stadninie Haras du Logis we Francji.
Matka tegorocznego niemieckiego derbisty - Laccata (GB), urodzona w 2008 roku, jest córką fenomenalnego Lomitasa od La Donna po Shirley Heights. Biegała tylko cztery razy, z czego odniosła jedno zwycięstwo i raz zdobyła trzecie miejsce. Pochodząca z rodziny 7-b klacz zdążyła już wydać na świat pięć źrebaków, z których jak do tej pory najlepszy jest tegoroczny derbista Laccario.
Nieźle spisuje się półsiostra tegorocznego derbisty - Laxxia, urodzona w 2015 roku po Maxios, która startowała osiem razy, trzy razy wygrywając i zajmując drugie oraz trzecie miejsce.
Warto zaznaczyć, że Laccario posiada rzadki inbred 3x3 na klacz Laurea oraz 4x4 na Surumu, w czym znawcy upatrują klucza do sukcesu ogiera.
Przyjrzyjmy się dotychczasowej karierze derbisty Laccario. Startował pięć razy, z czego czterokrotnie wygrał i raz był drugi, przegrywając wyłącznie w swoim debiucie w wieku dwóch lat. Tegoroczny sezon rozpoczął od triumfu w Kolonii w gonitwie rangi Maiden - Preis Der Hit-Markte, rozgrywanej na dystansie 1 mili i 2 furlongów. Łatwo pokonał ogiera Nirvana Dschingis, wyprzedzając go o 2 3/4 długości. Następnym startem Laccario był bieg rangi Listed w Dusseldorfie, rozgrywany na dystansie 1 mili i 3 furlongów, gdzie wyprzedził sześciu przeciwników. Wygrał z przewagą 3 1/4 długości przed – ponownie -Nirvana Dschingis (GER) i Apadanah (GER). Kolejny występ derbisty miał miejsce w Kolonii, gdzie 10 czerwca w gonitwie Union Rennen (G2) na dystansie 1 mili i 3 furlongów wygrał łatwo, o 2 1/2 długości pokonując swojego rywala - Drango Freeman, którego pobił również nieco później w najważniejszym biegu dla trzylatków. Warto zaznaczyć, że Laccario przebiegł wyścig w dobrym czasie, wynoszącym 2'14.31".
Niżej zapis video tej gonitwy.
Kolejny triumf wierzchowiec odniósł 7 lipca w Deutsches Derby (G1) na dystansie 1 mili i 4 furlongów, wpadając na metę z czasem 2,29.95".
Laccario wyhodował Manfred Ostermann z Gestüt Hof Ittlingen, będący jednocześnie właścicielem ogiera. Dla stadniny dzień 7 lipca był dniem niezwykle szczęśliwym. Nie dość, że niemieckie Derby wygrał koń w niej urodzony, to dodatkowo kolejny wychowanek - Accon (GER), własności Holgera Renza, zajął trzecie miejsce w tym prestiżowym biegu, tracąc do Laccario jedynie 2 1/2 długości.
Od czasu wygrania przez Scalo - ojca Laccario gonitwy Preis Von Europa w 2010 roku, stadnina nie miała wielu znaczących sukcesów. Los odmienił się w pierwszą tegoroczną niedzielę lipca.
Ośrodek hodowlany posiada obecnie dwa kryjące ogiery - Paoliniego, urodzonego w 1997 roku po Lando od Prairie Darling po Stanford, który wygrał ponad 3 miliony euro i Neatico, urodzonego w 2007 roku po Medicean od Nicola Bella po Sadlers Wells. Cena stanówki tymi reproduktorami nie jest wygórowana i wynosi zaledwie 2500 euro. Poza tym na pastwiskach stadniny Gestüt Ittlingen pasie się około czterdziestu klaczy, w tym matka derbisty, Laccata.
Laccario trenuje znany szkoleniowiec Andreas Wohler, dla którego była to piąta wygrana w Derby. Przygotowywane przez niego konie zarobiły ponad 13 milionów dolarów. Wart odnotowania jest fakt, że Wohler trenował kryjącego w Polsce przez lata, niezwykle cenionego Belenusa, który wygrał niemieckie Derby w 1999 roku. Czwarte miejsce w prestiżowej gonitwie zajął wówczas kolejny podopieczny szkoleniowca - Silvano po Lomitas od Spirit of Eagles po Beau's Eagles. Dalsza kariera Silvano była niezwykle bogata w sukcesy, czyniąc go jednym z najlepszych koni, przygotowywanych do startów przez Wohlera. Ogier odnosił zwycięstwa nie tylko w Europie, ale i na innych półkulach, zwyciężając m.in. w Arlington Million (USA-G1) w 2001 roku, Singapore Cup (Kranji - G1) w 2001 roku, Audemars Piguet QEII Cup (Sha-Tin - G1), Grosser Preis Der Wirtschaft (Ger-G2) w 2000 roku, czy w ostatnim przedderbowym sprawdzianie w 1999 roku - Union-Rennen (Ger-G2). Obecnie były podopieczny trenera jest reproduktorem, a najlepszy jego potomek Vercingetorix (SAF) od National Vixen po National Assembly, urodzony w 2010 roku, zarobił ponad milion funtów. Po zakończeniu kariery stacjonuje jako ogier czołowy w Południowej Afryce.
Konie w treningu Wohlera pięciokrotnie wygrywały Derby, były to:
- Pik Konig, 1992 r.
- Belenus, 1999 r.
- Waldpark, 2011 r.
- Isfahan, 2016 r.
- Laccario, 2019 r.
Zwycięzcę tegorocznego Derby dosiadał czterdziestopięcioletni dżokej Eduardo Pedroza, który kunszt jeździecki zdobywał w swojej ojczyźnie, Panamie. Po wygraniu 99 gonitw, Pedroza przeprowadził się do Niemiec, gdyż u naszych zachodnich sąsiadów mieszkał jego wuj, który go ściągnął do Europy. Dżokej nawiązał kontakt z trenerem Andreasem Wohlerem i od 1995 roku dosiadał koni głównie w Niemczech. W pierwszym roku swojej europejskiej kariery Pedroza odniósł zwycięstwo na ogierze Celestial Knight. W następnym roku został już głównym dżokejem w stajni Wohlera. Pierwsze znaczące zwycięstwo w gonitwie rangi G1 odniósł w 2002 roku w Dusseldorfie w prestiżowym 1000 Guineas. Stał się jednym z najlepiej jeżdżących dżokejów w Niemczech, a w latach 2007-2010 wygrywał czempionaty jeździeckie. W jego bogatym dorobku brakowało mu tylko triumfu w Derby. W 2011 roku miał szanse na upragnione zwycięstwo, gdyż dwa pierwsze miejsca zajęły konie znajdujące się w treningu Wohlera. Niestety, wybrał Earl Of Tinsdal, który przybiegł na drugiej pozycji, tracąc dwie długości do Waldparka, dosiadanego przez kolegę Pedrozy, Jozefa Bojko.
7 lipca tego roku Eduardo Pedroza spełnił wielkie marzenie i postawił kropkę nad "i" w swojej bogatej karierze jeździeckiej - triumfował w niemieckim Derby na faworyzowanym ogierze Laccario.
Tak koledzy po fachu fetowali zwycięstwo Eduardo Pedrozy:
Brak wydarzeń w najbliższym czasie
Strona prezentująca stadninę koni Pegaz
Strona poświęcona koniom stajni Urszula
Oficjalny serwis organizatora wyścigów konnych na warszawskim Służewcu
Oficjalny serwis największej aukcji koni arabskich na świecie.
Oficjalny serwis organizatora wyścigów konnych na Hipodromie w Sopocie
Oficjalny serwis organizatora wyścigów konnych na Partynicach we Wrocławiu